płonąć

płonąć I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IVa, płonąćnę, płonąćnie, płoń, płonąćnął, płonąćnęli {{/stl_8}}– spłonąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVa {{/stl_8}}{{stl_7}}'ulegać zniszczeniu pod wpływem ognia; spalać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Płonie dom, las. Podczas pożaru spłonęła cała wieś. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}płonąć II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IVa {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'palić się płomieniem, paląc się, świecić': {{/stl_7}}{{stl_10}}Płonie świeczka, lampka, drewno w kominku. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'mieć niezwykle intensywny jaskrawy kolor żółty, czerwony, pomarańczowy itp., odznaczać się, rzucać się w oczy z tego powodu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Płonące maki, nasturcje. Ruda główka płonęła w słońcu. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'być silnie rozgrzanym, rozpalonym, zaczerwienionym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ciało, czoło płonie gorączką. Zmęczył się, cały płonął. Policzki płoną komuś ze wstydu. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'doznawać gwałtownych uczuć; być całkowicie opanowanym jakąś myślą, ideą itp.; o uczuciach, ideach, myślach itp.: występować z niezwykłą intensywnością': {{/stl_7}}{{stl_10}}Płonąć gniewem. Płonąć z zazdrości. Płonąć żądzą zemsty. Nienawiść płonie komuś w sercu. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'intensywnieświecić, błyszczeć; być pełnym światła; odcinać się jasnością, blaskiem od otoczenia': {{/stl_7}}{{stl_10}}Płoną gwiazdy, neony. Oczy płoną zapałem. Ulica płonie światłami lamp. Okna domów płoną w mroku. {{/stl_10}}